Dakbhanga en Moishkum: Dit zijn de namen van de dorpen waar de scholen zijn.

De dorpen liggen in een vergeten hoekje in het zuiden van Bangladesh. Dakbhanga werd gestart in 1998 omdat er toen in het dorp 500 mensen woonden waarvan niemand kon lezen of schrijven. De laatste 3 km moet je per bootje doen.

De leraar van de Koranschool gaf het eerste leerjaar, achteraf werden leraars gezocht die in het dorp kwamen wonen.

De plaats waar de bootjes vertrekken naar Dakbhanga heet Moishkum. Daar werd in 2000 de tweede school gestart.

Op beide plaatsen werd een gebouw gezet.